စိတ္ဆိုးဖို႔မဟုတ္ဘူး

တစ္ခါက သစ္ခြပန္းေတြကို အရမ္းႏွစ္သက္တဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးရွိတယ္။ ဘုန္းႀကီးဟာ ဘုရားတရားအားထုတ္ၿပီး ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ပန္းစိုက္တာနဲ႔ပဲ ကုန္လြန္ေစခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ ဘုန္းႀကီးက တစ္ျခားေနရပ္တစ္ခုကို သြားဖို႔အေၾကာင္းေပၚတယ္။ မသြားခင္ ပန္းေတြကို ေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ကိုရင္ေတြကို မွာခဲ့တယ္။ ကိုရင္ေတြကလည္း ပန္းကိုေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္တစ္ရက္မွာ ကိုရင္ေတြက ပန္းေရေလာင္းရင္း သစ္ခြစင္ကို မေတာ္တဆတိုက္မိခဲ့ၾကတယ္။ သစ္ခြစင္ၿပိဳၿပီး သစ္ခြအိုးေတြ ကဲြေၾကခဲ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးႏွစ္သက္တဲ့ သစ္ခြပန္းေတြ က်ဳိးေၾကခဲ့ရလို႔ ကုိရင္ေတြက အရမ္းထိတ္လန္႔ခဲ့တယ္။ ဘုန္းႀကီးျပန္လာခ်ိန္ ေတာင္းပန္ၿပီး အျပစ္ခံယူဖို႔ သူတို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

အေဟာင္းစားသူ

ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက သာ၀တၳိျပည္ မိဂါရသူေဌးႀကီးထံမွာ ပုဏၰ၀ၯနအမည္ရွိတဲ့ သားတေယာက္ရွိပါတယ္ အဲဒီသူေဌးသားကေလး အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မိဘေတြက အိမ္ေထာင္ရက္သားခ်ေပးဖို႔ သတို႔သမီး အလိုရွိခဲ့ၾကပါသတဲ့။ မိဘေတြဟာ လကၡဏာေဗဒင္တတ္တဲ့ ပုဏၰား ရွစ္ေယာက္ကို သူတို႔ကိုယ္စား အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကိုလႊတ္ျပီး ေကာင္းျခင္းငါးျဖာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သတို႔သမီး အရွာခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပုဏၰားရွစ္ေယာက္ဟာ သာေကတျမိဳ႔ကို ေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။ တမန္ေတာ္ ပုဏၰားေတြဟာ ေရဆိပ္မွာထိုင္ျပီး သာေကတသူ ပ်ိဳပ်ိဳရြယ္ရြယ္ေတြကို ၾကည့္လို႔ ဘယ္သူမ်ား သူတို႔သူေဌးသားေလးနဲ႔ သင့္ေတာ္မလဲလို႔ ရွာေဖြခဲ့ၾကတာေပါ့။

တရားေခါင္းေထာင္လာေအာင္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္လို႔ေခၚပါ

ျမတ္စြာဘုရား၏ ရုပ္ပြားေတာ္၊ ပံုေတာ္မ်ားထားရွိ ပူေဇာ္ရာကို ဒီေနရာမွာ “ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္” လိုသံုးႏႈန္းထားပါတယ္။ ဘုရားစင္လို႔ မသံုးႏႈန္းပါဘူး။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ဘုရားစင္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘုရားစင္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ စာအုပ္စင္၊ ပန္းကန္စင္တို႔၊ ဖိနပ္စင္တို႔၊ နတ္စင္တို႔၊ ေရအိုးစင္တုိ႔၊ အိမ္မွာရွိတဲ့အျခားစင္ေတြနဲ႔ ေရာမသြားႏိုင္ဘူးလား။ ေရာသြားႏိုင္တယ္ေနာ္။

ေနာက္ျပီး ဘုရားသီတင္သံုးေတာ္မူတဲ့ ေနရာကို စင္ လို႔ေျပာေတာ့ ေလးနက္ခံညားမႈေရာ ရွိပါ့မလား။ မရွိဘူးေပါ့ေနာ္။

ျပိတၱာမ်ား တရားထူး ရႏိုင္ မရႏိုင္ ႏွင့္ အသုရကာယ္ ဟူသည္

(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္) 

(ေမး) (ျပိတၱာမ်ား တရားထူး ရႏိုင္ မရႏိုင္)

တန္ခိုးႀကီးေသာ အဆင့္ျမင့္ ျပိတၱာမ်ား တရားအားထုတ္၊ ဥပုသ္ေစာင့္၊ တရားနာၾကသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ မဂ္ဖိုလ္ေရာ ရႏိုင္ပါသလား။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။

(အရွင္သုမန-ျပည္ျမိဳ႔)

(ေျဖ)

ျပိတၱာမ်ိဳးတို႔တြင္ ၀ိနိပါတိက အသုရာ ႏွင့္ ေ၀မာနိကျပိတၱာ ဟူ၍ေခၚေသာ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ိဳး၀င္ ျပိတၱာမ်ားသည္ အခ်ိဳ႔မွာ အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ ဒိြဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ မဂ္ဖိုလ္ရႏိုင္ခြင့္ရွိေသာ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ တိဟိတ္ပဋိသေႏၶစိတ္မ်ိဳးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကပါသည္။

ပရိတ္ရြတ္ဆိုျခင္း အက်ိဳးေက်းဇူးႏွင့္ ရွိသင့္သည့္ အဂၤါရပ္မ်ား

(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္)

(ေမး) (ပရိတ္ရြတ္ရာ၌)

အရွင္ဘုရား၊ ပရိတ္ကို အသံထြက္ မရြတ္ဆိုဘဲ စိတ္ထဲက ရြတ္ဆိုျခင္းသည္ အက်ိဳးအတူတူ ရ-မရ သိလိုပါသျဖင့္ ေမတၱာေရွ႔ထား၍ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။

(ဦးေမာင္ဦး-ေတာင္ငူ)

ရဟန္းသံဃာ သာမေဏမ်ား၏အရိပ္နင္းသူမ်ား အျပစ္ရွိ-မရွိ

(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္)  

(ေမး) ( အရိပ္ကို နင္းျခင္းႏွင့္ ေရွာင္ကြင္းျခင္း)

အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းသံဃာ သာမေဏမ်ားတို႔ ကဲ့ရဲ႔စကား မဆိုေပ။

ရဟန္းသံဃာ သာမေဏမ်ားတို႔ လမ္းတြင္ေတြ႔က ဦးခိုက္ေလ။

အရိပ္ကိုပင္ ျဖတ္ကာမနင္းနဲ႔ ေရွာင္ကာကြင္းလို႔ သြားေတာ့ေလ။

အဲဒါမွ ဗုဒၶဘာသာ ပီသပါတယ္ေလ။

ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ငယ္ငယ္တုန္းက ရခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ ရခဲ့တဲ့အတိုင္းလဲ လိုက္နာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႔လူေတြကေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႔ အရိပ္ကို ျဖတ္နင္းသြားၾကပါတယ္။ ထိုသူတို႔အား အျပစ္ရွိ-မရွိ အရိပ္ေတာ္ကို နင္းေကာင္း-မနင္းေကာင္း ေျဖဆိုေတာ္မူပါဘုရား။

(ဧရာ၀တီတိုင္းသား)

ဗုဒၶႏွင့္ စံျပေခါင္းေဆာင္မႈ

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဟာ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းႀကီးရဲ႕ ပထမဆံုးေသာအဖြဲ႕၀င္ေတြလို႕

ဆိုရမယ့္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးကို ဓမၼစၾကာတရားဦး ေဟာၾကားဖို႕

အတြက္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာကို ၾကြလွမ္းေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဗုဒၶက ...

"ရဟန္းတို႕ ... ငါဘုရားသည္ ကိေလသာအားလံုးမွ ေ၀းကြာခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ မိမိအလိုကုိ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ထိုးထြင္း၍ သိခဲ့၏။ ရဟန္းတို႕ နားစိုက္၍ထားၾကေလာ့။ ငါကုိယ္တုိင္ သိျမင္ေပါက္ပိုင္ထားခဲ့ေသာ `အမေတ´ တရားကို ငါဆံုးမမည္။ ငါတရားေဟာမည္။ "လို႕အမိန္႕ရွိၿပီး ပဥၥ၀ဂီၢငါးပါးကို တရားနာၾကဖို႕ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို သူတို႕ကသံသယေတြနဲ႕ ျငင္းဆန္ေနခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံဖိတ္ေခၚျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကိုလည္းျငင္းဆန္ၿမဲျငင္းဆန္ ေနၾကတာေၾကာင့္ တတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ ဗုဒၶက ...

" ရဟန္းတုိ႕ ေရွးအခါမ်ားတုန္းက ငါဘုုရားသည္ ဤသို႕ေသာ စကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါသလား။ သင္တို႕ သတိမ်ား ထားခဲ့မိၾကပါ သလား။ " လို႕မိန္႕ေတာ္မူမွ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းတို႕လည္း ယံုၾကည္စိတ္ခ် သြားၾကၿပီး တရားေတာ္ကို နာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။

ခ်စ္ခင္သမ်ွ ဆင္းရဲရ၏

ဝိသာခါသည္ သူ၏ေျမးမေလး ေသဆံုးရသျဖင့္ စိတ္ႏွလံုး ဆင္းရဲပင္ပန္း၍ ေန၏။ ညႇိဳးႏြမ္းပူေဆြး၍ ေန၏။ ထိုေၾကာင့္ ပုဗၺာရံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေလသည္။

"ဝိသာခါ - သင္သည္ ေန႔ခင္းအခ်ိန္ႀကီး၌ အဘယ္အရပ္က လာခဲ့သနည္း ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာမယာ ျဖစ္ေနသနည္း" ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေမးေတာ္မူ၏။

"အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္၏ ေျမးမငယ္တစ္ဦး ေသဆံုးသြားပါသည္ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ႏွလံုး ဆင္းရဲပင္ပန္းလွသျဖင့္ အရွင္ဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္လာပါသည္" ဟု ဝိသာခါက ေလ်ွာက္ထားေလသည္။

"ဝိသာခါ - သင္သည္ ဤသာဝတၳိျပည္၌ရွိေသာ လူဦးေရေလာက္မ်ားျပားသည့္ သားေျမးတို႔ကို အလိုရွိသလား"

"အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္ အလိုရွိပါသည္"

သခၤ်ဳိင္းႏွင္ ့တူေသာ ပုဂၢိဳလ္ အျပစ္ ၅-မ်ိဳး

ရဟန္းတုိ႔ ! သခၤ်ဳိင္း အျပစ္ ၅-မ်ိဳးဟူသည္မွာ - 

၁။ မစင္ၾကယ္။

၂။ မေကာင္းေသာ အနံ႕ရွိသည္။

၃။ ေဘးဘ်မး္ ရွိသည္။

၄။ သရဲ သဘက္တုိ႔ ေနရာျဖစ္သည္။

၅။ လူေပါင္းမ်ားစြာ၏ ငိုေၾကြးရာျဖစ္သည္။

ဤအတူသာလွ်င္ - သခၤ်ဳိင္းႏွင္ ့တူေသာ ပုဂၢိဳလ္ အျပစ္ ၅-မ်ိဳးဟူသည္မွာ -

ဘယ္လမ္းက သြားေနသလဲ

ျမတ္စြာဘုရားက ဘယ္လို ဥပမာေပးလဲဆိုေတာ့

ေတာင္ထိပ္က မ်က္စိအျမင္နဲ ့ျပည့္စံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာတဲ့

ဟိုးအေ၀းကရွိတဲ့ သဲကႏၱာရၾကီးထဲကို လွမ္းျပီးၾကည့္လို္က္တယ္။

ၾကည့္ေတာ့ အေပၚကလဲ ေနကပူလိုက္တာ ေအာက္က သဲေတြကလဲ

ပူက်က္ျပီးေတာ့ ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ့ ဒီခရီးကို ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ

လူတစ္ေယာက္ ခရီးသြားေနတယ္ ၊ အဲဒီကႏၱာရၾကီးထဲမွာ

သူက ဖိနပ္မပါ အေပၚက အေဆာင္းမပါ သြားေနတာ။

အဲဒါကို အျမင့္ကေန ၾကည့္တဲ့သူက ျမင္တယ္။